Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Φως στη Σκόνη

Έπαιζα καιρό στη σκηνή με τα φώτα σβηστά.

Αθόρυβα βήματα.

Αόρατα βλέμματα.

Ένιωθα πως περπατάς κοντά μου.

Πίστευα πως με βλέπεις.

Πως σε βλέπω.

Χόρευα αιώνες στη σκηνή με υγρά όνειρα.

Χαμογελούσα στις φιγούρες.

Πίστεψα πως συνοδεύεις.

Πως Υπάρχεις.

Ανέπνεες χαιδεύοντας τα μαλλιά μου.

Ψηλαφίζοντας το κορμί μου.

Μη ρωτάς για μένα.

Έδωσα πολύ περισσότερα.



Ήταν αργά.



Κάποιος άναψε τα φώτα.



Στη σκηνή εγώ και τα σανίδια.

Μόνη στη σκηνή.



Εσύ στους θεατές.

Είχες συντροφιά.



Εγώ Μόνη.

Γυμνή σαν Την Αλήθεια.



Σιωπή.

Μόνο αυτή αρμόζει και ας μοιάζει ξένη.



Χειροκρότησες.



Υποκλίνομαι.

Στο φεγγάρι που έγινε μαγικό μονάχα για μια βραδυά.

Για ένα ταξίδι...

Όσο κρατάει ένα φιλί, που θέλει μόνο ο ένας.



Σκόνη.



Η αυλαία κλείνει.








Αχ η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

αχ η ζωή που χάθηκε στη σκόνη

Αχ το φεγγάρι που έσβησε

τ' ασημένιο φεγγάρι

η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

Η μέρα μου έρημη κίτρινη μέρα

χαρές που βουλιάξατε

πνιγμένες χαρές μου

Ζωή μου που καίγεσαι

στον κίτρινο αέρα

η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη

η ζωή που χάθηκε στη σκόνη

15 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Η αυλαία θα κλείσει μόνο όταν εσύ το αποφασίσεις.
Και στην σκηνή είσαι μόνη γιατί αντέχεις να την σηκώσεις μόνη και αυτό έχει σημασία!!

Η αγάπη που χάθηκε στην σκόνη!!
Λατρεμένο κομμάτι

Σε φιλώ

b|a|s|n\i/a είπε...

τίποτα δεν χάνεται. η αυλαία μπορεί να κλείνει κατά καιρούς. το έργο συνεχίζεται.

Άρτεμις είπε...

Αχ το τραγούδι αυτό που κάνει την ψυχή να δακρύσει...

Ξέρεις... Στη σκηνή ίσως δεν είσαι μόνη...

Ίσως υπάρχει... Υπάρχει αν το πιστεύεις... Κι αν το πιστεύεις θα το βρεις...

"Μεσ' απ' των άστρων τη σκόνη μπορώ να σε δω... Υπάρχεις... Υπάρχεις γιατί Σ'αγαπώ..."

Νόα είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Πιότερο προτιμώ να σε χειροκροτούν τα χέρια μου βλέποντας σε μόνη στη σκηνή, παρά μαριονέτα στα χέρια κάποιου άλλου.

Να 'ξερες μονάχα πόσο σε νιώθω...
Θα 'ρθουν μποέμικοι θίασοι που θα σταθούν λιγότερο εμπορικοί, μα πιο αληθινοί.

Πολύ, πολύ γλυκά μελαγχολικό...

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

Μην κοιτάς μόνο στους θεατές.
Κοίτα και στα παρασκήνια.
Πολλές φορές κάπου εκεί είναι κάποιος που μας παρακολουθεί και νοιάζεται για εμάς.
Κάποιος κρυφός θαυμαστής.

Ονειροφερμένος είπε...

θέλουν γυμνάσματα τα μάτια κι η σκόνη δεν τ' αγγίζει καν..
θέλουν συγκράτημα τα όνειρα να μη φωλιάσει η ανάγκη..
η αυλαία μόλις άνοιξε..

day-dreamer είπε...

Καθυστερώ να απαντήσω το ξέρω!
και σας ζητώ συγνώμη.
Προσπαθώ να κρατηθώ στη σιωπή αλλά οι λέξεις ορμούν και με ξεπερνούν...
Τι να φυλακίσω και τι να πνίξω;

Έμαθα στην ελευθερία πια!

day-dreamer είπε...

@Αναστασία μου...

δεν ξέρω αν έχω περιθώρια λήψης αποφάσεων... όλα οδηγούν σε μονόδρομο!

Πώς αντέχω;
Απορώ.

ΣΕ φιλώ και εγώ!

day-dreamer είπε...

@ b|a|s|n\i/a μου!

Στο ίδιο έργο θεατής πώς να είμαι ξανά;
Θα το πουλήσω το θεατράκι!

day-dreamer είπε...

Αρτεμάκι!

Πιστεύω...
Πού θα το βρω;

Αγκαλιά!

day-dreamer είπε...

@κοπελίτσα με το καναρινί φόρεμα...

Μ'αρέσει το σχόλιο σου πολύ!
Δεν το είχα σκεφτεί έτσι...
και μ'αρέσει!

Μια φαντασμένη θεατρίνα σου αρκεί!
Καλώς ;)

Φοράω τα φανταχτερά κουστούμια μου και προσμένω τα αληθινά...!

Φιλί!!

day-dreamer είπε...

@ ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ

:)
Ψάχνω ήδη στα παρασκήνια!
Πίσω απο τα φώτα...

Αν βρω κάτι θα σου πω! ;)

day-dreamer είπε...

Ονειροφερμένε μου...

Παιδιά είναι τα όνειρα...
πώς να τα συγκρατήσω;
Αν ξέρεις τρόπους να δαμαστούν τα άτιμα πες μου!

Θέλω αυλαία νέα...
σκηνικά νέα...
θεατές να χαμογελούν!

Σε γλυκοφιλώ!

Σταλαγματιά είπε...

Αν θέλεις πέρασε να πάρεις το βραβείο σου :)